NAE SARANG aka "MY LOVE" [2007]
{Tatlı Aşkım}
Filmin ilk yarısını sıkılarak, başladığıma pişman olarak izledim. Fakat olaylar çözülmeye başladıktan sonra Nae Sarang bambaşka bir hal aldı ve (bir-buçuk hikayesi yüzünden :) bittiğinde iyi ki izlemişim dediğim filmler arasına kendini kabul ettirdi.
Birbirlerinden (büyük ölçüde) bağımsız dört hikayeden oluşuyor film. Trende tanıştığı Ju-won'a aşık olan ve genç kızdan bir türlü istediği karşılığı alamayan Se-jin.(Çılgın Aşk) Altı yıl önce ayrıldığı sevgilisiyle güneşin tutulacağı gün buluşacak olan Jin-man.(Trajik Aşk) Reklam ajansı sahibi Su-yeong ve karısını kaybettiği için dünyaya küsmüş yardımcısı Jeong-seok'a olan aşkı. (Karşılıksız Aşk) Son olarak aşk acısı yüzünden üniversiteye bir yıl ara veren So-hyun ile ona uzaktan aşık olan Ji-wu.(Platonik Aşk)
Üzerinde en fazla çalışılmış hikaye, içyüzünü filmin sonlarına doğru görebildiğimiz, kurduğu hayal dünyasında yaşamaktan hoşlanan çılgın kız Ju-won ve rayların üzerinde "birlikte takıldığı" Se-jin arasındaki ilişki diye düşünüyorum. Sadece bu hikaye filmin başlı başına konusunu oluştursaydı çok daha güzel olurdu.
Aperatif niyetine sunulmuşa benzeyen diğer ilişkilere gelince; sevgilisi kendisine ulaşabilsin diye, yıllar önceki cep telefonu numarasını geri almaya çalışan Jin-man'a dair anlatılanlar da özellikle finaliyle izlenmeye değerdi. Arka planda kalan bu kısa hikayede, rolünü gayet sevimli bir şekilde oynayan Uhm Tae Woong'a yazık olmuş.
Güçlü görünmeye çalışırken, yapışkan ve ısrarcı aşkını son derece itici bulduğum Su-yeong'a gelince hiç olmasa da olurmuş. Zaten hikayesinin finali inandırıcılıktan çok uzaktı.
Üniversite platonikleri So-hyun ve Ji-wu arasında ise arkadaşlığa bile pek benzemeyen garip bir iletişim vardı ki bu çifti de direk elersek, hiç fena olmaz diye düşünüyorum.
Filmi böylece kesip biçtikten sonra, denebilir ki;
"Duygusal uzakdoğu filmlerindeki klişe olguların çoğunu (trenler, sarhoş kızlar, şapşal oğlanlar v.b.) içermesine rağmen modern bir havası olan Nae Sarang, seyredildiğinde keyif alınacak bir film."
Filmin ilk yarısını sıkılarak, başladığıma pişman olarak izledim. Fakat olaylar çözülmeye başladıktan sonra Nae Sarang bambaşka bir hal aldı ve (bir-buçuk hikayesi yüzünden :) bittiğinde iyi ki izlemişim dediğim filmler arasına kendini kabul ettirdi.
Birbirlerinden (büyük ölçüde) bağımsız dört hikayeden oluşuyor film. Trende tanıştığı Ju-won'a aşık olan ve genç kızdan bir türlü istediği karşılığı alamayan Se-jin.(Çılgın Aşk) Altı yıl önce ayrıldığı sevgilisiyle güneşin tutulacağı gün buluşacak olan Jin-man.(Trajik Aşk) Reklam ajansı sahibi Su-yeong ve karısını kaybettiği için dünyaya küsmüş yardımcısı Jeong-seok'a olan aşkı. (Karşılıksız Aşk) Son olarak aşk acısı yüzünden üniversiteye bir yıl ara veren So-hyun ile ona uzaktan aşık olan Ji-wu.(Platonik Aşk)
Üzerinde en fazla çalışılmış hikaye, içyüzünü filmin sonlarına doğru görebildiğimiz, kurduğu hayal dünyasında yaşamaktan hoşlanan çılgın kız Ju-won ve rayların üzerinde "birlikte takıldığı" Se-jin arasındaki ilişki diye düşünüyorum. Sadece bu hikaye filmin başlı başına konusunu oluştursaydı çok daha güzel olurdu.
Aperatif niyetine sunulmuşa benzeyen diğer ilişkilere gelince; sevgilisi kendisine ulaşabilsin diye, yıllar önceki cep telefonu numarasını geri almaya çalışan Jin-man'a dair anlatılanlar da özellikle finaliyle izlenmeye değerdi. Arka planda kalan bu kısa hikayede, rolünü gayet sevimli bir şekilde oynayan Uhm Tae Woong'a yazık olmuş.
Güçlü görünmeye çalışırken, yapışkan ve ısrarcı aşkını son derece itici bulduğum Su-yeong'a gelince hiç olmasa da olurmuş. Zaten hikayesinin finali inandırıcılıktan çok uzaktı.
Üniversite platonikleri So-hyun ve Ji-wu arasında ise arkadaşlığa bile pek benzemeyen garip bir iletişim vardı ki bu çifti de direk elersek, hiç fena olmaz diye düşünüyorum.
Filmi böylece kesip biçtikten sonra, denebilir ki;
"Duygusal uzakdoğu filmlerindeki klişe olguların çoğunu (trenler, sarhoş kızlar, şapşal oğlanlar v.b.) içermesine rağmen modern bir havası olan Nae Sarang, seyredildiğinde keyif alınacak bir film."
sıkıldım bu filmi zilerken. Uhm için izledim ama filmdeki Uhm yedi bitirdi beni. Free hugs =D sadece bir çifti sevdim. Sevdiğim herşey gibi yazık oldu.
YanıtlaSilFilmin tamamının konusu olması gereken çifti diyorsunuz sanırım, cidden çok hüzünlüydü sonu. Uhm ayrı bir olay zaten, ona da yazık etmişler filmde :)))
YanıtlaSil