BLACK / SİYAH [2005]

{Siyah}

"Ona sözcüklerden bir kanat takacağım Bayan Nair, uçmayı öğreteceğim.."

Bebekken geçirdiği bir hastalık sonucu kör ve sağır olan Michelle adında küçük bir kız ile ona insan gibi yaşayabileceğini gösteren hocası Debraj'ın öyküsü, bildik kalıpların dışında bir diyalogu anlatıyor. 

Anlatmaya çalıştığı dramatik hikaye, tiyatral oyunculuk gösterileri, yerinde mekan-ışık seçim ve çekimleri bir yana Black filmini izlediğim süre boyunca düşüncemi meşgul eden Hint diline dair sözcüklerin yumuşak ve şiirsel tınısı oldu. Çünkü film, Hint-Amerikan ortak yapımıydı ve hikaye kahramanları cümlelere Hintçe başlayıp son kelimeleri İngilizce olarak tamamlıyorlardı çok zaman. Geçmişinde uzun zaman İngiliz sömürgesi olarak kalmış Hindistan'da çekilen Black için bu tavrın kasıtlı olarak sergilendiğini, aslında yerel nüfusun büyük çoğunluğunun saf denilebilecek şekilde Hintçe konuştuğunu, hatta dünya üzerinde en çok insanın konuştuğu ikinci dilin Hintçe olduğunu öğrenince içim rahatladı. Tüm dünyanın tek bir dil konuşması bir kabus olurdu ancak.

İlk cümlelerimden de anlaşılabileceği üzere, hakkında söyleyeceklerim zihnimde belirmeye başladığı andan itibaren, filmi övmek ile yermek arasında gidip geliyorum. Zira hiç de arkası boş bir film değil, idealist, kuvvetli bir anlatımı var ve bunu sevdim. Öte yandan ortaya koyduğu felsefenin bazı kısımları tam manasıyla ahmakçaydı, böyle bir manevi körlüğe sinirleniyor insan izlerken. 

Filmde yer alan aktör ve aktrislerin, abartılı tavırlarına rağmen bir hayli başarılı olduğunu söylemeliyim. Michelle'in küçük hali Ayesha Kapoor, karanlığın içinde kaybolmuş, öfke ve isyan içindeki küçük kızı son derece doğal bir şekilde oynuyordu. Rani Mukherjee de aynı inandırıcılık içinde bir yetişkin olan Michelle'in duygularını perdeye yansıtırken, sadece yürüyüş şekli biraz göze batıyordu. Kör ve sağır bir kadını oynuyor olmasının, paytak ve yaylanır gibi yürümesini gerektirdiğini sanmıyorum. Amitabh Bachchan ise görmüş geçirmiş, bilge Debraj karakteriyle mükemmel uyum sağlamış, halinden geçen binbir çeşit ifadeyle oyunculuk dersi veriyordu. Özellikle onu izlemekten büyük keyif aldım filmde. 

Black, Hintli yönetmen Sanjay Leela Bhansali'nin özene bezene çektiği, Doğu felsefesine yaslanan diyaloglarıyla derinleşen, güzel bir film. İzlemeye değer.

{Bu yazı 18.07.2010 tarihinde www.sivrisinema.com adresinde yayınlanmıştır.}