Basım Yılı: Ekim 2003
Sayfa Sayısı: 108
İtalo Calvino, "oulipo" adlı deneysel edebiyat akımından yoldaşı Queneau'yü şiddetle tavsiye edince, yazarın kitaplarını araştırıp "Zorlu Bir Kış"ı almaya karar vermiştim. Şimdi, bu kısa romanını okuduktan sonra kendini kanıtlamış bir yazarın tek kitabını okumakla hakkında yargıya varılamayacağını düşünsem de, ilk tanıştığınız kitabın ona devam edip etmeyeceğinizi belirlediğini de biliyorum.
Açıkça söyleyeyim Zorlu Bir Kış'ı hiç sevmedim. Ne konusu bir şey ifade etti bana, ne içerdiği iddia edilen anlam(sızlık)lar.. Arkadaşı yazar Georges Perec (ki kendisi E harfini kullanmadan yazdığı kitabıyla tanınır) bu romanı "yalın ve büyüleyici" olarak nitelendirmiş. Benimse yavan olarak değerlendirebileceğim bir hali var.
Romanın başkişisi Lehameau'nın tramvayda tanıştığı iki küçük çocukla ve birkaç kadınla tuhaf ilişkisine dair anlatılan birkaç kelime. Kitap bundan ibaret.
10 satırlık bir hikayeyi, 99 farklı tarzda (anglofon, didaktik,telgraf v.b.) anlatmayı denediği "Biçem Alıştırmaları" isminde bir kitabı ve bizdeki Ökkeş maceralarına benzetilen "Zazie Metroda" isimli kitapları da Türkçe'de yayınlanmış Raymond Queneau'nun. Özellikle ilk kitaptaki deney ilginç ama "Zorlu Bir Kış"tan sonra, diğer kitaplarına cesaret edeceğimi sanmıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Burası sukûnetin hakim olduğu, tenha bir kütüphane. İçinden geçenleri fısılda ki orada olduğunu bileyim.