Yayın Evi: Can YayınlarıBasım Yılı: Mayıs 2010
Sayfa Sayısı: 256
Kitaplar üzerine cümleler kurarken, Gece Kütüphanesi'nin ne okuduğumu görmemden öte bir işlevi de olduğunu unutmamaya çalışarak, herhangi bir yerde bu kitabı görmüş, merak etmiş ama içeriği hakkında arka kapak yazısından başka bilgi bulamamış bir okuyucu için fikir olabilecek birşeyler yazmaya gayret ediyorum. Bazı kitaplar için bu biraz zor.
İstanbul'da Bir Merhamet Haftası, yazar-anlatıcının 7 resmi, 7 kişiye, 7 ayrı günde göndererek tasvir etmelerini istemesi üzerine, bu kişilerin yazdıkları yorumlardan oluşuyor. Konuyu oluşturan 7 gravür, Max Ernst'in Merhamet Haftası kitabından alınmış.
Farklı kişilerin aynı resmi yorumlaması, ilk bakışta ilgi uyandırıcı bir fikir. Kitapta kişilerin anlatımları gerçekten birbirinden farklı olacak şekilde yazılmasını da başarılı buluyorum. Ancak hikayeler artık kullanılmaktan eprimiş konulardan oluşuyor. Kitapta ne edebi bir zevk, ne de ilginç olabilecek bir hikaye buldum.Altını çizdiğim tek yer ise Laurence Stern'den yapılan bir alıntıydı:Yazı gerektiği gibi yazıldığında (yani benim yazdığım gibi yazıldığında) karşılıklı söyleşiden başka bir şey değildir. Nasıl dostlarınızla birlikteyken hep siz konuşmazsınız, iyi aileden, edepli bir yazar da hep kendi düşüncelerini öne sürmez.Okurun idrakina gösterebileceğimiz en gerçek saygı, bunu dostça ortadan ikiye bölmek ve ona da, sırası geldiğinde, kendi hayal edebileceği bir şeyler bırakmaktır.
(Tristram Shandy, Beyefendinin Hayatı ve Görüşleri, 1759)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Burası sukûnetin hakim olduğu, tenha bir kütüphane. İçinden geçenleri fısılda ki orada olduğunu bileyim.