Basım Yılı: Eski Basım
Sayfa Sayıları: 92-96
Bir kitabı esaslı bir şekilde okumadan, adeta kulaktan dolma bilgilerle senaryosu yazılabildiği gibi, yine bazı roman karakterleri hakkında da tek satır okumadan atıp tutulabiliyor. Bu karakterlerden en kolay üzerine konuşulanı da sanırım, Pollyanna'dır. 'Pollyanna'cılık oynamak' gibi bir terim bile var ve maalesef olumlu bir anlam içermiyor. Halbuki Eleanor H. Porter'ın yazdığı iyimser küçük kızın hikayesi, 'hayatın karanlık yanlarının zorluğuna, iyi taraflarını keşfederek şükretme' panzehirini sunuyor sadece. Ve bu da gayet evrensel, gayet güzel bir bakış açısı.
Çocukluk Okumaları'mızda, Pollyanna'nın yalnızca Örnek Eş kitabını (5. cilt) okuyacaktım. Epeydir ilk kitapları okumadığımı düşününce, en başından sonuna hatırlamak istedim. İyi ki de öyle yapmışım, çünkü her ciltte bir önceki ciltlerdeki olaylara çeşitli atıflar var, bir bütünlük içerisinde okumuş oldum böylece.
Küçük yaşta annesini kaybeden Pollyanna, rahip olan babasının da ölümünün ardından, zengin ve yalnız bir kadın olan Polly teyzesinin yanına gönderilir. Polly teyze, yiğeninin iyiliğini düşünmesine rağmen, çocuk terbiyesinin katı bir şekilde verilmesine taraftardır. Pollyanna, neşeli ve eğlenceli kişiliği, yardımsever tavırlarıyla teyzesinin yaşadığı kasabada herkese kendini sevdirir ve en nihayetinde Polly teyzesinin huysuz görünümünün ardındaki sevecen kadına da ulaşmayı başarır..
Pollyanna kitaplarında, ince bir mizah duygusu, mantıklı sebep-sonuç ilişkileriyle devam eden bir olay örgüsü var. Bu kadar da olmaz, dedirtecek hiçbir şey yok bana göre.
Mutluluk oyununa gelince, bu oyun Pollyanna'nın genel olarak iyi bilinen ilk iki cildinde daha ön planda denilebilir. Sonrasında göze o kadar batmadan, olayların içerisine yedirilerek veriliyor. İlerleyen bölümlerde Pollyanna, büyüdükten sonra herkese oyunu anlatmakta eskisi kadar cesur olamadığını söylüyor.
Pollyanna kitapları içinde en sevdiğim; son kitap Örnek Eş ve diğer iki cilde dair ayrı bir yazı yazacağım ama ilk kitapları da tekrar okumaktan büyük bir mutluluk duyduğumu söyleyebilirim.
Çocukluk Okumalarımız dahilinde seçtiğim kitapların yazılarına, bu yazıları okurken çocukluk yıllarına gittiklerini söyleyen yorumlar gelmesi beni ayrıca sevindirdi. Biz okumamız esnasında o zaman yolculuğunu yaşayarak çok keyif almıştık, aynı keyfi şimdi yazılar vasıtasıyla paylaşabiliyor olmak, çok güzel bir duygu. Yazdıklarınız için ayrıca teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Burası sukûnetin hakim olduğu, tenha bir kütüphane. İçinden geçenleri fısılda ki orada olduğunu bileyim.