Basım Yılı: Eski basım
Sayfa Sayıları: 93-95-96
Pollyanna'nın son ciltlerini genel olarak daha güzel buluyorum ama bunların içinde özellikle Örnek Eş, favorim. Hikaye, ilerledikçe daha da tatlanıp derinleşiyor.
Genç Kızlığı kitabında, eşi Dr. Çilton'un ani ölümünün ardından işleri bozulan Polly teyzesine yardım çabaları ve Cimi ile ilk yakınlaşmalar, Evleniyor'da; New York'taki dairelerine yerleşen genç çiftin evliliğe alışma günleri ve Örnek Eş'te; yine Pollyanna'nın önemli sınavlardan geçtiği zamanlar var.
Pollyanna'nın ev hanımlığını yaşadığı ilk günlerinde bomba gibi patlayan
kaynar domates kavanozları, eve gelip gitmek bilmeyen misafirler,
Karolin'le oynadıkları komşuculuk halleri filan gerçekten çok hoş, çok
tatlı.Örnek Eş'te ise, eve gelip bulduğu güzel yemekleri silip süpürdükten sonra, dışarıdan gelen Pollyanna'dan dolapta artık bulunmayan bu yiyeceklerin misafirler için hazırlık olduğunu öğrenen Cimi'nin üzüntüsü, Pollyanna'nın Cimi'ye doğumgünü hediyesi olarak aldığı ciltli Charles Dickens romanları ve mutfak önlüğünü dertop edip odanın bir köşesine fırlattığı bölüm gibi çok sıcak, sevimli yaşantılar var. Tüm neşesine karşın, son kitapta Gladys'nin hikayesi, Cimi'nin savaşa gitmesi gibi ağır hüzünler de mevcut.
Pollyanna kitaplarında, bir öğüt kaygısı muhakkak ki var ama hikayenin
içine güzelce yedirilmiş olduğu için hiç rahatsız edici değil bana göre.
Hayatın içindeki zorluklar karşısında sadece iyi şeyler düşünmeye
çalışması değil, aynı zamanda bu sıkıntıların üstesinden gelmek için
aklını kullanması Pollyanna'nın en iyi tarafı. Çözüm başlangıcı için
gereken enerjiyi de, şükredeceği şeyler olduğunu görmesi sağlıyor diye
düşünüyorum. Evleniyor cildini büyüdükten sonra okumuştum ama diğer dört parçasıyla Pollyanna en sevdiğim çocukluk hikayelerimden biriydi ve Gece Kütüphanesi'nde bulunmasını çok istiyordum. Çocukluk Okumalarımız dahilinde ekleme fırsatım olduğu için mutluyum.
Bu son üç kitap diğerleri kadar meşhur olmadığı için, Eleanor H. Porter tarafından yazılmadığına dair bazı iddialar var. Son defa baştan sona tüm hikayeyi okuduğumda, tamamen bir bütünlük olduğunu daha net gördüm ve herhangi bir şüphem kalmadı bu konuda. Uslûp aynı, hikayenin geçmişle bağlantısı sağlam. Pollyanna'nın bu beş ince kitabını tek ciltte toplamaları ne güzel olurdu. Yayınevi sahibi olsam bunu kesinlikle yapardım.
İthaki Yayınları, Pollyanna için, 'Herkesin bildiğini sandığı ama gerçekte okumadığı bir öykü.' diyerek çok güzel tanımlamış, mutlaka okuyunuz derim.
Pollyanna cilt (1-2) yazısı
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Burası sukûnetin hakim olduğu, tenha bir kütüphane. İçinden geçenleri fısılda ki orada olduğunu bileyim.