AGATHA CHRİSTİE'NİN GİZLİ DEFTERLERİ_John Curran

Yayın Evi: Altın Kitaplar 
Basım Yılı: Eylül 2010
Sayfa Sayısı: 439


Yayına hazırlandığını duyduğumda çok heyecanlandığım bir kitaptı Agatha Christie'nin Gizli Defterleri. Sevdiğim yazarın günlüğünden ziyade, roman ve hikayelerini kurgularken aldığı kısa kısa zihinsel notları içeren 80 küsur defterden seçilmiş bölümleri ve hiç yayınlanmadığı iddia edilen iki Poirot öyküsünü içeriyordu. 


Kısa bir süre sonra kitabı elime alınca saman rengi ve kırmızı tonlarında nefis bir kapak tasarımı olduğunu gördüm. Christie'nin elyazısını içeren arkaplanı ve parlak resimleri, büyüteç içinde bir arka kapak yazısı, yanda da görülebileceği üzere hoş yazıtipleri göze çarpıyordu.


Agatha Christie'nin torunu Mathew Prichard'ın arkadaşı John Curran, yazarın meşhur Greenway konağı'ndaki arşivini incelediğinde birkaç koli içine istiflenmiş bu defterleri farkedip değerlendirmeye karar vermiş. Defterlerin Agatha'nın kızı Rosalind tarafından gelişigüzel olarak numaralandırıldığı ifade ediliyor. Kitap boyunca Curran çeşitli bölümlere ayrılarak, ele alınan notların yazarın hangi kitabına dair olduğunu aydınlatacak kanıtlar sunuyor bize. Bu aynı zamanda hoşuma giden bir Christie sınıflandırmasını oluşturuyor;


-Kitaplarda Geçen Diğer Polisiye Roman Yazarları
-Çocuk Tekerlemeleri Cinayetleri
-Defterlerdeki (kitaplarındaki) Gerçek Cinayetler 
-Ulaşım Aracı Cinayetleri 
-Mazideki Cinayetler
-Yabancı Ülkede Cinayet
-Kullanmadığı Fikirleri
-Tatil Cinayetleri
-Esin Kaynakları
-Alıntıları


Poirot öykülerine gelince bunlardan biri "Hercule'ün Oniki Görevi" kapsamında Christie'nin yazdığı fakat kitaba eklemediği bir hikaye "Kerberos'un Yakalanması". Diğeri "Ölüden Mektup Var" isimli romanın bir taslağı olarak nitelendirilebilecek mahiyette bir öykü; "Köpeğin Topu Olayı".


Yayınlanmamış olduğu iddia edilen hikayeleri okumak ve genel fikir güzel, kitapta bahsedilen romanlar kapsamlı fakat maalesef ki yeterli değil. John Curran hevesli bir Agatha araştırmacısı ancak yazdıklarında öyle eksikler var ki onun yazarın tüm kitaplarını okuduğuna bile inanamıyorum. Zekasını kullanmayı seven Christie hayranlarının asla atlamadığı birçok nokta onun gözünden kaçıvermiş (!) Örneğin çocuk tekerlemeleri ile ilgili yaptığı sınıflandırmada bir hayli kitabı atlamış. Defterlerde bahsi geçmemiş olsa da o kitapların isimlerini bir şekilde eklemesi gerekirdi. Aynı şekilde bazı Agatha Christie kitaplarında cinayet harici çözülemeyen gizemler vardır, Beş Küçük Domuz'da olduğu gibi. Bunlardan birkaç tanesi bile yer almıyor kitapta. John Curran, at gözlüğü takmışcasına sadece defterlerde ne varsa iletip, onlar üzerine yoğunlaşmak yerine, gerçek bir Christie araştırmacısı gibi deneyim ve bilgisini katmalıydı kitaba. 


John Curran'ın eksilerine ilave olarak Altın Kitaplar da bu kitabı alelacele basmış gibi, (defterlerden alıntılanan kısımların dışında) feci imlâ ve çeviri hataları yapmışlar ki okurken bunlar beni çok rahatsız etti. 


Herşeye karşın bu kitap, Agatha Christie hayranları için eşi olmayan bir eser elbette. Onun kitaplarının büyük çoğunluğunu okuduysanız, yazara özel bir düşkünlüğünüz varsa kitaplığınızda bulunması gereken çalışmalardan. Christie'ye yeni başlayan biriyseniz bu kitaptan uzak durmanızda fayda var, böyle biri için kitabın hem bölük pörçük ve anlamsız görünen notlar dolayısıyla sıkıcı, kitapların çözümlerinin açıklanması yönüyle de zararlı olacağı kanısındayım.