Basım Yılı: 2011
Sayfa Sayısı: 142
Fars edebiyatında, hüznün gölgesinde büyüyen kadın şairlerden biri; Furuğ Ferruhzad. Acı dolu kısacık hayatını yazmaya vakfetmiş, iyi bir kalem.
Bazı şairlerin dizelerini şiirlerinden daha çok seviyorum. Yani bir bütün halinde beni etkilemeyen şiirler, sadece birkaç dizesine baktığımda büyüleyici olabiliyor.
ah...
budur benim payıma düşen,
budur benim payıma düşen,
benim payıma düşen,
bir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdür,
benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektir
ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette,
benim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü gezintidir.
ve ‘ellerini
seviyorum’ diyen
sesin hüznünde ölmektir..
ellerimi bahçeye dikiyorum,
yeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorum
ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurunda
yumurtlayacaklardır... [Yeniden Doğuş, sf 115]
ba yıl dım.
YanıtlaSilFuruğ'un yazdıklarını sevmemek zor.
Sil