Basım Yılı: 2015
Sayfa Sayısı: 238
Puslu Kıtalar Atlası, İhsan Oktay Anar'ın yayınlanmış ilk ve en meşhur romanı. Tarihi-fantastik olarak nitelendirilen kitapta 17. yüzyıl İstanbul'unda geçen zengin bir olay örgüsü ve birçok ilginç karakter var. Üzerinde ince ince düşünülerek, çok emek sarfedilerek, araştırmalar-öğretiler sindirilerek yazıldığı da aşikar.
Bana biraz Pinhan'ı hatırlatan bu romanın başından 20-30 sayfayı okuyup bırakmış ve uzun bir ara vermiştim. Kitapları yarım bırakmayı hiç sevdiğim için daha sonra dönerek tamamladım ama özellikle okuma zevkime hitap ettiğini söyleyemeyeceğim.
İstediği şey, eski güzel, rahat, endişesiz ve tekdüze günlere dönmekti. İnsanların dünya karşısındaki kayıtsızlığını da işte tam bu anda kendi zihninde yakaladı ve babasının sözlerine bir anlam vermeyi başardı: Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. [sf 90]
Buna göre ölüler nasıl ki ışığı görmezlerse, yaşayanlar da karanlığı ölüler kadar iyi göremezlerdi. Ne var ki uyku, ölümün kardeşi olduğu için, uyuyan birisi karanlığı, sözgelimi gözlerini kapatmakla yetinen birinden daha mükemmel görebilirdi. [sf 199]
Herhalde bu romana “kült” diyebiliriz:) açıkçası bana pek hitap etmemişti, keyifli okumalar Biblio’cum :)
YanıtlaSilBenim de öyle Eren’cim, neden çok sevildiğini anlıyorum ama bu yetmiyor :)
Sil